Σεπτέμβρης. Ένας ιδιαίτερος μήνας, η ουσιαστική αρχή μιας νέας χρονιάς. Ένας μήνας που συνηθίζουμε να προγραμματίζουμε, να κάνουμε σχέδια και όνειρα. Κάποτε έτσι είχαν τα πράγματα, όμως στις μέρες μας, τις μέρες των μνημονίων οι προγραμματισμοί και τα όνειρα για την νέα χρονιά έχουν δώσει την θέση τους στην κατήφεια, τα προβλήματα, τον φόβο. Πως θα αποφύγουμε τα νέα μέτρα, πως θα πληρώσουμε τις κάθε είδους δόσεις, τους φόρους, πως θα αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις, αν έχουμε ή θα έχουμε δουλειά, πόσο θα κοστίσει το σχολείο για τα παιδιά... και ας ελπίσουμε να μην αρρωστήσει κανείς.
Και αν εμείς δεν μπορούμε πια να σχεδιάσουμε την ζωή μας, η κυβέρνηση μαζί με την Τρόικα συνεχίζει να σχεδιάζει ενάντια στον λαό και τη χώρα και υπέρ των λίγων και μεγάλων συμφερόντων. Πουλάει τον δημόσιο πλούτο, τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, τις δημόσιες εκτάσεις, τις παραλίες, τα μνημεία, τον φυσικό πλούτο της χώρας. Συνεχίζει την παράλογη φοροεπιδρομή, απειλεί τα σπίτια μας με κατασχέσεις. Την ίδια στιγμή ξεριζώνει με κάθε τρόπο την αγροτική παραγωγή, με πιο χαρακτηριστικό τελευταίο παράδειγμα την καταστροφή των παραγωγών από το παράλογο εμπάργκο. Ακόμα και ο πολυδιαφημισμένος τουρισμός που θα έδινε ανάσα στην οικονομία
