45 χρόνια απο τη στυγερή δολοφονία του Νικηφόρου Μανδηλαρά

Στις 20 Μαΐου συμπληρώνονται 45 χρόνια από τη δολοφονία του αείμνηστου αγωνιστή της δημοκρατίας Νικηφόρου Γ. Μανδηλαρά, του ανθρώπου με άλφα κεφαλαίο που όρθωσε το δημοκρατικό του ανάστημα απέναντι στο σκληρό κατεστημένο και στα συντηρητικά και ανελεύθερα καθεστώτα της εποχής του. Του ανθρώπου που υπερασπίστηκε όσο κανείς άλλος τα δημοκρατικά, τα εργασιακά, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση, το δικαίωμα της ελεύθερης διάθεσης των λαών και των ανθρώπων και τα λαϊκά συμφέροντα και δίκαια σε όλα τα επίπεδα. Του ανθρώπου, του πολιτικού, του δικηγόρου, του Αξώτη που  ενδιαφέρθηκε και πάσχισε όσο κανείς άλλος για την επίλυση των προβλημάτων της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Νάξου.

         Με περισσό πάθος, αγωνιστικότητα και αυταπάρνηση και με την χαρακτηριστική ευφυΐα και ευφράδεια λόγου που τον διέκρινε υπερασπίστηκε τα δίκαια συμφέροντα των συνανθρώπων του που χρειάστηκαν τη βοήθειά του. Ήταν ο φλογερός υπερασπιστής των συμπολιτών του που διώκονταν για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Ήταν ο θαρραλέος νομικός συμπαραστάτης των εργαζομένων, των φοιτητών, των συνδικαλιστών και γενικότερα των πολιτών που διώκονταν κυρίως για την πολιτική τους δράση. Όταν και όποτε παραβιάζονταν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ελευθερίες, το δικαίωμα στην εργασία το δικαίωμα στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, το δικαίωμα στην παιδεία το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση και όποτε γινόταν προσπάθεια καταπάτησης, καταπίεσης και φίμωσης της λαϊκής αντίδρασης και έκφρασης εκείνος ήταν παρών, πάντοτε αδιαπραγμάτευτος, ακλόνητος και ατρόμητος μπροστά στις επιθέσεις, στις απειλές, στις ύβρεις και στους τραμπουκισμούς που δεχόταν από αντιδραστικά στοιχεία του παρακράτους.

          Στις 20 Μαίου 45 χρόνια μετά ο Νικηφόρος Μανδηλαράς εξακολουθεί να βρίσκεται σε περίοπτη θέση ανάμεσα στους μάρτυρες και ήρωες του Ελληνικού Πανθέου. Οραματιστής, ακέραιος, στοχαστής, δοσμένος στους λαϊκούς αγώνες, ο απόλυτος εκφραστής του αδούλωτου φρονήματος του ελληνικού λαού, χαρισματικός και απλός, αποτελεί μοναδικό παράδειγμα ζωής για τους νέους ανθρώπους, για τη νεολαία της πατρίδας μας, γι΄ αυτούς που θα αναλάβουν στο μέλλον τις τύχες της χώρας στα χέρια τους.   

        Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε που η χώρα μας διέρχεται ηθική και οικονομική κρίση, κρίση ιδεών και αξιών, κρίση ταυτότητας και ύπαρξης σήμερα που η Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν, κυρίως από ξένα οικονομικά συμφέροντα, σήμερα που τα λαϊκά συμφέροντα τα οποία υπεράσπισε με την ίδια του τη ζωή θίγονται και προσβάλλονται βάναυσα όσο ποτέ άλλοτε είναι επίκαιρη, διαχρονική και βαρυσήμαντη η καταγεγραμμένη πολιτική του άποψη στο φύλλο 20 ( Ιούλιος 1961) της εφημερίδας << ΝΑΞΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ >> όπου γράφει για την τότε ΕΟΚ: « υπεγράφη η συμφωνία εντάξεως της χώρας μας εις την Κοινή Αγορά… Η Ελλάς εις τα στόματα των θηρίων… Δια της συμφωνίας αυτής η χώρα μας οδηγείται εις πλήρη οικονομική καταστροφή… Η κοινή αγορά ξεμασκαρεύεται, αποδεικνύεται ένα παράρτημα του γνωστού μας ΝΑΤΟ… θέλει να αγκαλιάσει όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, να τις δηλητηριάσει με το χρυσωμένο χάπι της κοινής αγοράς, να τις σέρνει πτώματα πίσω από το σιδερόφρακτο άρμα του ΝΑΤΟ. Έτσι εξηγείται γιατί η υποταγή μας στην κοινή αγορά επετελέσθη υπό τις ευλογίες της Ουάσιγκτον… Ας κάνει ο λαός το δικό του καθήκον. Στο χέρι του είναι να ξεσκίσει τη συμφωνία αυτή ».

         Δεν ξεχνάμε ποτέ το μοναδικό αγωνιστή της δημοκρατίας Νικηφόρο Μανδηλαρά, δεν θα πάψουμε ποτέ μέσα από το μετερίζι του ο καθένας και μέσα από το βήμα που μας δίνεται κάθε φορά, να τιμούμε τη μνήμη του ως Κορωνιδιάτες, ως Ναξιώτες, ως Έλληνες και ως άνθρωποι. Δεν θα πάψουμε ποτέ να τον θυμόμαστε, να τον διατηρούμε στη μνήμη μας και να βροντοφωνάζουμε ότι ο Νικηφόρος Μανδηλαράς αποτελεί αιώνιο παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους ανθρώπους που δεν παραδίδονται που αντιδρούν, που αγωνίζονται και που υπερασπίζονται την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλα τα επίπεδα._


Πέτρος Γ. Μανδηλαράς
δικηγόρος

ΑΠΟ - ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ 

Ο ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ  ΓΝΩΡΙΣΑ

 γράφει ο φιλόλογος-πρώην βουλευτής  Νίκος Λεβογιάννης  

Oi Ναξιώτες της δεκαετίας του 1960, τόσο στο νησί, όσο και στην Αθήνα, ένιωσαν  δίπλα τους εκείνα τα δύσκολα χρόνια της καταπίεσης, της μετανάστευσης –εσωτερικής και εξωτερικής- της εγκατάλειψης της υπαίθρου, τη μαχητική παρουσία του Νικηφόρου Μανδηλαρά. Αγωνιστική, ελπιδοφόρα για τον λαό και για τον τόπο παρουσία. Ο Μανδηλαράς ήταν παρών στα χωριά  του νησιού, στις ναξιώτικες παροικίες της Αθήνας, δίπλα στους σμυριδεργάτες, στους οικοδόμους, στους ανασφάλιστους και σκληρά δοκιμαζόμενους

ανασφάλιστους κι απροστάτευτους εργάτες στα δημόσια έργα του νησιού, έργα του …Κυκλαδάρχη εργολάβου της ΕΡΕ, Αγουρίδη-που τα είχε αναλάβει σχεδόν

όλα και κυρίως τη διάνοιξη του επαρχιακού δρόμου στην ορεινή Νάξο.

 Η πρώτη σκληρή δικαστική μάχη του Νικηφόρου δόθηκε στις αίθουσες των...δικαστηρίων εναντίον του Αγουρίδη στη δίκη για τον άδικο χαμό των 13 εργατών στα έργα του δρόμου Κωμιακής-Απόλλωνα. Ο Μανδηλαράς ανέδειξε σ’ εκείνη τη δίκη τις μεσαιωνικές συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες εργάζονταν οι εργάτες, χωρίς στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας, με αποτέλεσμα το τραγικό εργατικό ατύχημα στις 4 Σεπτέμβρη 1958. Οι παράγοντες της Νομαρχίας, υπό την καθοδήγηση του Νομάρχη της ΕΡΕ Λεβίδη, προσπάθησαν να το παρουσιάσουν ως πνιγμό και με τη βοήθεια των στημένων μαρτύρων-υπαλλήλων της Νομαρχίας το πέτυχαν, αλλά ο Νικηφόρος τους είχε ήδη αποκαλύψει.

  

Εργάτης και οικοδόμος εκείνα τα χρόνια ο 90 χρονος σήμερα ΚωμιακίτηςΚώστας Εμμ. Αλιμπέρτης, χαρακτηρισμένος τότε Κομμουνιστής για το θάρρος της γνώμης του, για τη διεκδίκηση των εργασιακών του δικαιωμάτων, για την παρουσία του στις επισκέψεις και ομιλίες του Μανδηλαρά στην Κωμιακή, δεν μπορεί να ξεχάσει τον Νικηφόρο

.

Σε  μια απ’ τις συχνές επισκέψεις του Νικηφόρου στο χωριό θυμάται ο Κώστας Αλιμπέρτης ότι, περνώντας τον κεντρικό δρόμο του χωριού για να πάει στο καφενείο που θα μιλούσε ο Μανδηλαράς (του Αλιμπερτονικόλα), δεν συνάντησε στον δρόμο… ψυχή, ερημιά παντού, μια νεκρική σιγή και μόνο ένα-δυο χωροφύλακες κι ό …τότε Πρόεδρος του χωριού (αναφέρει το όνομά του) …περιπολούσαν για να καταγράψουν όποιον θα τολμούσε να περάσει με κατεύθυνση το καφενείο. «νεκρή ζώνη» σ’ όλη τη λόζα, μέχρι έξω απ’ το καφενείο. Ο Κώστας όμως δεν δίστασε, ντυμένος με τα καλά του ρούχα προχώρησε προς το καφενείο χωρίς κανένας απ’ τους …φρουρούς να τολμήσει να τον σταματήσει κι΄ έφτασε στο καφενείο. Η πόρτα και τα παράθυρα σφαλιχτά, κλειστά, αλλά μέσα κόσμος πολύς, όλοι οι χωριανοί δημοκράτες ήταν εκεί παρόντες κι άκουγαν με αφοσίωση  τον Νικηφόρο να μιλά. Κάθε τόσο τον διέκοπταν με χειροκροτήματα.

      Σήμερα  ο Κώστας Αλιμπέρτης, πολυγραφότατος στιχουργός ποιημάτων πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου, απαγγέλλει σε κάθε φίλο του ένα του αδημοσίευτο ποίημα για τον Νικηφόρο, το αδικοσκοτωμένο παλικάρι της Νάξου, γραμμένο στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Στον  Νικηφόρο Μανδηλαρά 

                  Έναν Αξώτη φάγανε όνομα Νικηφόρος

                  επώνυμο Μανδηλαράς, μεγάλος δικηγόρος.

                  Είχε χαρίσματα πολλά, σωστός αριστοκράτης,

                  αλλά το σπουδαιότερο μεγάλος δημοκράτης.

                  Λεβέντης και πανέξυπνος, μικρός στην ηλικία,

                  τέτοια μυαλά δολοφονεί κάθε δικτατορία.

                  Σκεπάσανε το έγκλημα  αυτού του δημοκράτη,

                  που ήτανε πασίγνωστος σ’ όλα της γης τα πλάτη.

                  Ουδέποτε θα ξεχαστεί γιατί ’ταν ευφυΐα,

                  ήτανε και αντίθετος προς τη δικτατορία.

                  Γι’ αυτό και τονε φάγανε, μα όμως δεν πεθαίνει,

                  το όνομά του πάντοτε στους ήρωες θα μένει.

                  Κάθε διαβάτης που  περνά μέσα απ’ το χωριό του,

                  κοιτάζει με συγκίνηση τα’ άγαλμα το δικό του.