Ασύστολα προεκλογικά ψεύδη ΠΑΣΟΚ

Παρατίθεται υλικό από την καμπάνια του ΠΑΣΟΚ στο οποίο καταγράφεται ένα μεγάλο μέρος της βασικής προεκλογικής επιχειρηματολογίας, όπως αυτή αναπαράγεται τόσο από τον Βενιζέλο όσο και από τα μέσα ενημέρωσης που τον στηρίζουν.

"Στο τι λένε για τα μέτρα του Ιουνίου κρίνεται η αξιοπιστία και η σοβαρότητα όλων των κομμάτων".

Αυτό που φοβούνται πολλοί Έλληνες είναι τα περιβόητα μέτρα του Ιουνίου.

Αγωνιούν για το αν θα γίνουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Εμείς είπαμε τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει.

Δεσμευόμαστε σ' αυτό που είπαμε. Προτείναμε η προσαρμογή να μη γίνει μέσα σε δύο χρόνια, μέχρι το 2014, αλλά σε τρία μέχρι το 2015.

Με πιο ήπιο τρόπο, πιο φιλικό για τους πολίτες και την ανάπτυξη.

Και έχουν βρεθεί τα χρήματα που θα στηρίξουν την προσπάθεια του τρίτου χρόνου.

Επίσης, δεσμευτήκαμε ότι δεν πρόκειται να θιγούν χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι.

Ότι δεν πρόκειται να γίνουν οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.

Ότι δεν θα υπάρξουν νέοι φόροι.

Τα διαρθρωτικά μέτρα έχουν σημασία.

Εφόσον προχωρήσουμε τα διαρθρωτικά μέτρα, εφόσον κάνουμε την επισκόπηση δαπανών και μικρύνουμε το κράτος και το δημόσιο τομέα, αποσυμφορίζεται η πίεση για τα εισοδήματα, για περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Εμείς όμως εγγυόμαστε ότι οι μισθοί και οι συντάξεις θα καταβάλλονται γιατί ο δρόμος που προτείνουμε είναι συγκεκριμένος, δύσκολος αλλά ασφαλής.

Ας αντιστρέψουμε το ερώτημα. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που προτείνουν τον άγνωστο δρόμο, εγγυώνται ότι τον Ιούνιο θα μπορούν να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις από το κράτος;

Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να το ακούσει ο κάθε Έλληνας πολίτης.

Ας πιστέψουμε στις δυνάμεις μας.

Ξέρουμε τι κάνουμε. Έχουμε επίγνωση.

Αναφορικά με τα παραπάνω επισημαίνουμε τα εξής:

1.   Ασύστολα προεκλογικά ψεύδη

Το νέο μνημόνιο περιλαμβάνει μέτρα (τα οποία ήδη ψηφίστηκαν και εφαρμόζονται) όπως, μεταξύ άλλων, η μείωση των κατώτατων μισθών κατά 22% και των μισθών για νέους/ες κατά 32%, το πάγωμα των ωριμάνσεων μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10% και την παραπέρα υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων εργασίας (μέτρα που συνδυασμένα οδηγούν ήδη σε μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα έως και πάνω από 50%).

Οι μισθοί στην Ελλάδα συγκρίνονται με μισθούς χωρών όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Εσθονία. Πράγματι, στο νέο μνημόνιο διαβάζουμε ότι μέτρα όπως τα παραπάνω «θα δώσουν τη δυνατότητα μείωσης της απόκλισης στο επίπεδο του κατώτατου μισθού σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας (Πορτογαλία, Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη).» Η σύγκριση αυτή καθιστά σαφές το νόημα παρεμβάσεων στις οποίες δεσμεύεται η νέα κυβέρνηση σύμφωνα με το δεύτερο μνημόνιο, όπως η εξής: «μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους, θα συντάξουμε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για τη λεπτομερή αναμόρφωση της εθνικής συλλογικής σύμβασης έως το τέλος Ιουλίου 2012 [που] θα ευθυγραμμίσει το πλαίσιο του κατώτατου μισθού της Ελλάδας με αυτό συγκρίσιμων κρατών».

Δηλαδή επίκεινται νέες μειώσεις του κατώτατου μισθού, μέχρι αυτός να φτάσει σε επίπεδα Βουλγαρίας. Ενώ Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν ψηφίσει και δεσμευτεί ότι θα εφαρμόσουν όλα τα παραπάνω, προεκλογικά υπόσχονται ότι δεν θα θιγούν οι «χαμηλόμισθοι». Ιδού, λοιπόν, ένας από τους πολλούς λόγους ότι και οι δύο λένε ασύστολα προεκλογικά ψεύδη.   

2.   Ρητορική ωραιοποίηση της κοινωνικής βαρβαρότητας

Στα προεκλογικά επιχειρήματα ΠΑΣΟΚ και Βενιζέλου διαβάζουμε το εξής: «Εφόσον προχωρήσουμε τα διαρθρωτικά μέτρα, εφόσον κάνουμε την επισκόπηση δαπανών και μικρύνουμε το κράτος και το δημόσιο τομέα, αποσυμφορίζεται η πίεση για τα εισοδήματα, για περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.» Αυτό συνιστά ωραιοποίηση της κοινωνικής βαρβαρότητας που θα προκαλέσει το δεύτερο μνημόνιο, που σημειωτέον, έρχεται να προστεθεί στις ήδη οδυνηρές επιπτώσεις του πρώτου.

Δεν θα γίνει απλώς επισκόπηση των [δημόσιων] δαπανών, αλλά άγρια περικοπή τους. Τον προσεχή Ιούνιο οι περικοπές θα είναι ύψους περίπου 11,5 δις ευρώ εκ των οποίων τα 8 δις ευρώ θα αφορούν συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Οι περικοπές αυτές δεν θα είναι οι τελευταίες, όπως γνωρίζουμε από τη διετή πείρα, αλλά και ρητή μνημονιακή πρόβλεψη για νέα μέτρα αν δεν πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.

Φράσεις όπως να «μικρύνουμε το κράτος και τον δημόσιο τομέα» σημαίνει συγχωνεύσεις και κλείσιμο δημόσιων σχολείων, νοσοκομείων και καταστημάτων ΙΚΑ, κλείσιμο δομών κοινωνικής πολιτικής της τοπικής αυτοδιοίκησης κλπ, σημαίνει δεκάδες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μαζί με αιματηρές περαιτέρω μειώσεις μισθών, σημαίνει άγριο ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, ακόμη και ιδιαίτερα κερδοφόρων όπως ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, ο ΟΛΠ ο ΟΛΘ και άλλα λιμάνια, αεροδρόμια και φιλέτα ακινήτων.

Τα «διαρθρωτικά μέτρα» είναι ένας εύσχημος τρόπος για να αναφέρονται οι του μνημονιακού μπλοκ στις μειώσεις μισθών και συντάξεων,  στην παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων μέσω και της παραπέρα υπονόμευσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων, στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, στην δίχως όρια εκποίηση του δημόσιου πλούτου

Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με ωραιοποίηση της κοινωνικής βαρβαρότητας, με ωραιοποίηση της προοπτικής του μνημονίου για μια Ελλάδα με μισθούς Βουλγαρίας, κοινωνικό κράτος Αφρικανικών χωρών και ανεργία υψηλότερη από εκείνη του μεσοπολέμου, τη ν περίοδο της μεγάλης ύφεσης. (Βλ. επίσης την ΚΡΥΦΗ ΑΤΖΕΝΤΑ)

3.   Τα μοναδικό πράγμα που εγγυάται ο κ. Βενιζέλος είναι μισθοί Βουλγαρίας και τα συμφέροντα των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των συμμάχων τους

Ρωτάει ο Βενιζέλος αν η αριστερά εγγυάται μισθούς και συντάξεις τον Ιούνιο.  Αναπαράγει δηλαδή το ίδιο παραμύθι που ακούγαμε από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο που δεν δόθηκε εκείνη η δόση μέχρι τον Δεκέμβριο που δόθηκε μετά από το σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου.  

Ο Βενιζέλος ρωτάει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εάν εγγυάται μισθούς και συντάξεις ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι για εμάς πρώτιστη προτεραιότητα είναι η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και ότι η πολιτική μας πρόταση στοχεύει ακριβώς στην ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής που τις ανάγκες αυτές τις θυσιάζει για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι ζάπλουτοι.

Για τους μισθούς που λέει ότι εγγυάται ο κ. Βενιζέλος ο ίδιος έχει ψηφίσει στο δεύτερο μνημόνιο ότι θα είναι επιπέδου Βουλγαρίας και, εξαιτίας της ανεργίας που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική, δεν θα τους παίρνουν  πάνω από 1.500.000 εκ. άνεργοι και ακόμη περισσότεροι υποασχολούμενοι.  

Ο κ. Βενιζέλος ψεύδεται ότι εγγυάται τις συντάξεις όταν ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται κυριολεκτικά υπό κατάρρευση. Και γνωρίζει ότι αυτό οφείλεται στη νέα αφαίμαξη της περιουσίας τους εξαιτίας του PSI, στις μειώσεις μισθών, τη διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας που επιβάλλουν τα μνημόνια καθώς και στην υψηλή ανεργία που τα ίδια προκαλούν.

Τα μνημονιακά κόμματα είναι αυτά που δεν εγγυώνται τους μισθούς και τις συντάξεις, στο βαθμό που αποφάσισαν ότι οι ανάγκες του λαού έπονται των δανειστών μετά την κατάπτυστη ρύθμιση για ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή του χρέους.

 

Το μόνο πράγμα που πραγματικά εγγυάται ο κ. Βενιζέλος είναι αφενός οι δανειστές και αφετέρου ότι οι τραπεζίτες θα διατηρήσουν ιδιωτικά τα μαγαζιά τους με δημόσιο χρήμα, οι εφοπλιστές τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές τους κλπ