Κριτική των οικονομικών προτάσεων της ΝΔ (Μέρος Α)

Κριτική των οικονομικών προτάσεων της ΝΔ

Όπως τις παρουσίασε ο κ. Σαμαράς υπό μορφή 18 μέτρων στο ΕΒΕΑ

(Μέρος Α)

1.     Η επανάληψη από τον κ. Σαμαρά των εκβιασμών της τρόικας και άλλων προς τον ελληνικό λαό καταδεικνύει ότι ο ίδιος και το κόμμα του δεν έχουν την πολιτική βούληση για ριζική αλλαγή της καταστροφικής πολιτικής των μνημονίων. Η πολιτική αυτή, επιπλέον, παροξύνει την κρίση σε ολόκληρη την ευρωζώνη και την θέτει σε τροχιά αποσύνθεσης. Η συνέχιση του μνημονίου είναι που μας οδηγεί στη δραχμή κ. Σαμαρά.   

Ο κ. Σαμαράς όχι μόνο αποδέχεται το καταστροφικό πλαίσιο οικονομικής πολιτικής που υλοποιούν τα μνημόνια (το δεύτερο εκ των οποίων ψήφισε ο ίδιος και το κόμμα του), αλλά πολύ ισχυρότερα επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η ακύρωση του μνημονίου συνεπάγεται

εγκατάλειψη της ευρωζώνης, αναπαράγοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τους ανυπόστατους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό από την τρόικα, την κ. Μέρκελ και άλλους. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι η ΝΔ και ο κ. Σαμαράς (αλλά και ο κ. Βενιζέλος και άλλοι που, εν προκειμένω, χρησιμοποιούν ταυτόσημη επιχειρηματολογία ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ) δεν διαθέτει την πολιτική βούληση για ανατροπή του μνημονίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την παρουσίαση των οικονομικών προτάσεων της ΝΔ από τον κ. Σαμαρά, στις παραπάνω από 2.500 λέξεις δεν υπάρχει ούτε μία φορά η λέξη «λιτότητα», διότι προφανώς ο κ. Σαμαράς, όπως ακριβώς και η ομόσταβλή του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα κ. Μέρκελ, δεν θεωρεί τη λιτότητα πρόβλημα παρόλο που αυτή διαλύει την κοινωνία και οικονομία τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, όπου εφαρμόζεται (πχ η Ισπανία και Ιταλία πάνε από το κακό στο χειρότερο). 

Αξίζει να επισημάνουμε ότι κατά την παρουσίαση των 18 μέτρων, ο κ. Σαμαράς αναφέρει με ειλικρίνεια που προκαλεί έκπληξη τι θα σήμαινε ένα αδιέξοδο στην επαναδιαπραγμάτευση των δυσμενών όρων της δανειακής σύμβασης, όπως την προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ: «αν η Ελλάδα κατήγγελλε μονομερώς το Μνημόνιο , δεν θα έλεγχε η ίδια τι θα γινόταν αμέσως μετά! Ούτε οι Βρυξέλλες, ούτε οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα μπορούσαν να ελέγξουν τι θα ακολουθούσε. Θα ξεσπούσε τέτοιο χάος στις αγορές, όπου καθένας θα έτρεχε να σώσει τον εαυτό του.». Αυτό το ανεξέλεγκτο δυνάμει «χάος στις αγορές» που αποτελεί όπλο για μια ελληνική κυβέρνηση αποφασισμένη να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, και τη δημοκρατία, ο κ. Σαμαράς όχι μόνο αρνείται να το χρησιμοποιήσει, όχι μόνο ασκεί δριμύτατη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ που προτίθεται να το χρησιμοποιήσει, αλλά, πολύ χειρότερα, ο κ. Σαμαράς δεν διστάζει να στρέψει το όπλο αυτό ενάντια στον ίδιο τον ελληνικό λαό, προσπαθώντας προεκλογικά να τον εκβιάσει και να τον κατατρομοκρατήσει.

Επίσης αξίζει να επισημάνουμε ότι ο κ. Σαμαράς δεν παρουσιάζει τα παραμικρό αντεπιχείρημα στα επιχειρήματα και τις εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και άλλων πλευρών ακόμη και από τον συντηρητικό χώρο) ότι αφενός η πολιτική του μνημονίου είναι αυτή που οδηγεί την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης αποδυναμώνοντας την οικονομία και διαλύοντας την κοινωνάι της και αφετέρου ότι η κυρίαρχη πολιτική που έχουν επιβάλλει οι ομόσταβλοι του κ. Σαμαράς συντηρητικοί πολιτικοί με την ανοχή μέχρι σήμερα των σοσιαλδημοκρατών – παροξύνει όλες τις διαστάσεις της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στα ευρωπαϊκά κράτη, και ουσιαστικά θέσει την ευρωζώνη σε διαδικασία αποσύνθεσης. Υπενθυμίζουμε ότι η κατάσταση στην Ισπανία, για παράδειγμα, γίνεται ολοένα και πιο αδιέξοδη αφού πλέον αναγκάζεται σε δημόσιο δανεισμό με επιτόκια πάνω από 6,5%, ενώ τους τέσσερεις πρώτους μήνες του 2012 έφυγαν από τις ισπανικές τράπεζες προς ασφαλή καταφύγια καταθέσεις ύψους πάνω από  100 δις ευρώ (εκ των οποίων τα 31 δις τον Απρίλιο, πράγμα που δείχνει ότι η φυγή καταθέσεων επιταχύνεται).

2.     Ο πυρήνας των οικονομικών προτάσεων Σαμαρά είναι ταυτόσημος με εκείνον του μνημονίου: επιθετικότερη εφαρμογή του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού. Γι’ αυτό  ο ίδιος επιλέγει να παρουσιάζει μέτρα ατάκτως ειρημένα αντί ενός συνεκτικού προγραμματικού σχεδίου όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι το πραγματικό σχέδιο του κ. Σαμαρά δεν είναι άλλο από το μνημόνιο.

Ο πυρήνας των οικονομικών προτάσεων του κ. Σαμαρά είναι ταυτόσημος με εκείνο του μνημονίου: (α) διευκόλυνση με κάθε τρόπο της κερδοφορίας των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών (μειώσεις μισθών, ανοχή της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, νέες φοροελαφρύνσεις για τα κέρδη των πολυεθνικών), (β) συρρίκνωση του δημόσιου τομέα της οικονομίας χάριν του ιδιωτικού με παραπέρα εμπορευματοποίηση δημόσιων αγαθών, με δίχως όρια εκποίηση δημόσιου πλούτου, με απολύσεις εργαζόμενων στο δημόσιο και (γ) δραστική περικοπή δημόσιων δαπανών (στο ύψος που αναγράφεται στο μνημόνιο αλλά σε 4 αντί 2 χρόνια) ώστε να είναι εφικτή η φορολογική ασυλία των υψηλών κερδών και του μεγάλου πλούτου. Το γεγονός ότι η στρατηγική των οικονομικών προτάσεων Σαμαρά ταυτίζεται με εκείνη του μνημονίου αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι αντί ενός συγκροτημένου και συνεκτικού σχεδίου ανόρθωσης της οικονομίας και της κοινωνίας όπως αυτό που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Σαμαράς είπε 18 μέτρα ατάκτως ειρημένα κάποια από τα οποία είναι απλώς στιγμές προεκλογικής εξαπάτησης και κάποια άλλα είτε υπάρχουν ήδη στο μνημόνιο είτε κινούνται στη νεοφιλελεύθερη λογική του.  Αυτό σημαίνει ότι η ΝΔ δεν διαθέτει σχέδιο εξόδου από την κρίση πέρα από το μνημόνιο. Γι’ αυτό άλλωστε ο κ. Σαμαράς αρνήθηκε να άρει τη ρητή του δέσμευση (προς την τρόικα για μετεκλογική εφαρμογή του μνημονίου από τη ΝΔ) όπως του ζήτησε να πράξει ο Αλ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών. Ιδού τι ακριβώς γράφει ο κ. Σαμαράς στην επιστολή του προς τον Ντράγκι, τον πρόεδρο της ΕΚΤ:

Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.

Πέρα από την παραπάνω δέσμευση του κ. Σαμαρά, υπέρ του γεγονότος ότι αν η ΝΔ καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση θα εφαρμόσει την πολιτική λιτότητας των μνημονίων συνηγορεί και το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς και το κόμμα του (όπως ακριβώς ο κ . Βενιζέλος και το δικό του) υπερψήφισαν φέτος την άνοιξη στην ελληνική βουλή το δημοσιονομικό σύμφωνο για το ευρώ που θεσμοθετεί την λιτότητα ως κεντρική πολιτική στην ευρωζώνη. Και το ψήφισαν όχι μόνο χωρίς ίχνος κριτικής αλλά βιαστικά και περίπου εν κρυπτώ (με τη βοήθεια των μμε της διαπλοκής) μην επιτρέποντας στην ελληνική κοινωνία κανένα περιθώριο διαλόγου γι’ αυτό το στρατηγικής σημασίας ζήτημα.

3.     Προεκλογική εξαπάτηση Νο1 --- «Η Βουλγαρία δεν είναι «πρότυπο ανταγωνιστικότητας» [παρόλο που άλλα ψήφισε η ΝΔ στο δεύτερο μνημόνιο, για άλλα δεσμευόταν ο κ. Σαμαράς και άλλα έλεγε στα προεκλογικά σποτ της ΝΔ.]

Ένα από τα σημεία επαναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα που ανέφερε ο κ. Σαμαράς είναι το εξής:  Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα. Διαφωνούμε με την ιδέα ότι, για να υπάρξει Ανάπτυξη χρειάζονται ακόμα χαμηλότεροι μισθοί. Η Βουλγαρία δεν είναι… «πρότυπο ανταγωνιστικότητας» και ανάπτυξης. Αν είναι αλήθεια αυτό που λέει ο κ. Σαμαράς τότε γιατί ο ίδιος και το κόμμα του ψήφισαν προ ολίγων μηνών, στο δεύτερο μνημόνιο, τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% και 32% για τους νέους/ες; Γιατί σήμερα ο κ. Σαμαράς δεν θέτει ως αντικείμενο αναδιαπραγμάτευσης την κατάργηση εκείνης της μείωσης; Διότι προσεκτικότερη ανάγνωση της παραπάνω πρότασης του κ. Σαμαρά καθιστά σαφές ότι ο ίδιος δεν διαφωνεί με την πτώση μισθών στον ιδιωτικό τομέα αλλά με τη περαιτέρω πτώση τους. Αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι για τα εργασιακά ζητήματα το μόνο που προτείνει ως στοιχείο αναδιαπραγμάτευσης είναι η μετενέργεια στους 6 μήνες, αφήνοντας στη θέση τους όλες τις άλλες αντεργατικές ρυθμίσεις των 2 μνημονίων που μαζί με την εφιαλτική ανεργία υπονομεύουν τη διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων, κατανοεί κανείς ότι αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκει ο κ. Σαμαράς είναι η πτώση μισθών στον ιδιωτικό τομέα χωρίς να χρειαστεί να νομοθετήσει η όποια μελλοντική μνημονιακή κυβέρνηση, όπως προβλέπει το δεύτερο μνημόνιο που ο ίδιος ψήφισε, δεσμεύτηκε να εφαρμόσει και αρνήθηκε να άρει τη δέσμευσή του.

Θυμίζουμε επίσης ότι στην ίδια επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΕΚΤ ο κ. Σαμαράς, για την «ανταγωνιστικότητα» και τις «διαρθρωτικές αλλαγές» στην αγορά εργασίας (μείωση κατώτατου μισθού, υπονόμευση συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων εργασίας, διευκόλυνση απολύσεων και ελαστικών μορφών εργασίας κλπ) αναφέρει τα εξής:

Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:

Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. Οι προσαρμογές που συμφωνήθηκαν στην αγορά εργασίας, ελπίζουμε να δώσουν μια ισχυρή άμεση ώθηση, ώστε να προωθήσουν την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα.

Ας θυμηθούμε ότι το δεύτερο μνημόνιο που υπερψήφισε και δεσμεύτηκε να εφαρμόσει ο κ. Σαμαράς αναφέρει ότι οι μειώσεις μισθών γίνονται για  να δοθεί η «δυνατότητα μείωσης της απόκλισης στο επίπεδο του κατώτατου μισθού σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας (Πορτογαλία, Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη)». Επίσης, το μνημόνιο που υπερψήφισε ο κ. Σαμαράς και δεσμεύεται για την εφαρμογή του αναφέρει ότι «μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους, θα συντάξουμε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την λεπτομερή αναμόρφωση της εθνικής συλλογικής σύμβασης έως το τέλος Ιουλίου 2012 [που] θα ευθυγραμμίσει το πλαίσιο του κατώτατου μισθού της Ελλάδας με αυτό συγκρίσιμων κρατών.» Επίσης στο μνημόνιο αυτό αναφέρεται ρητά ότι η στρατηγική των διαρθρωτικών αλλαγών στην αγορά εργασίας «στοχεύει στη μείωση του ονομαστικού μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά 15% στο διάστημα 2012-14».

Σε σχέση με τις πραγματικές αντιλήψεις του κ. Σαμαρά για τη σχέση ανταγωνιστικότητας και ύψους μισθών, υπενθυμίζουμε σποτ της ΝΔ για τις εκλογές της 6η Μαϊου στο οποίο ο ίδιος παραθέτει ως υποδειγματικές περιπτώσεις ανάπτυξης χώρες (Κίνα, Ινδία ακόμη και Τουρκία) που οι μισθοί είναι χαμηλότεροι απ’ ότι στην Βουλγαρία.

4.     Προεκλογική εξαπάτηση Νο2 --- «Αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων στα επίπεδα που ήταν το 2009 – επιμήκυνση του επιδόματος ανεργίας και απόδοση σε αυτοαπασχολούμενους» μαζί με περικοπές δημόσιων δαπανών από «σπατάλη και διαφθορά». Κρίσιμη ερώτηση προς τον κ. Σαμαρά: τη «σπατάλη και τη διαφθορά» θα την εξαλείψει η ΝΔ και το πολιτικό προσωπικό της που την εξέθρεψαν;!;!;!

Ο κ. Σαμαράς επιμένει στη δημοσιονομική προσαρμογή μέσω της περαιτέρω μείωσης των δημόσιων δαπανών, όπως ακριβώς προβλέπεται στο δεύτερο μνημόνιο, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της προσαρμογής που έχει γίνει μέχρι σήμερα προέρχεται σχεδόν εξολοκλήρου (σε σχέση με το 2009 και μετρημένο σε δις ευρώ) από το σκέλος των δημόσιων δαπανών και σχεδόν καθόλου από σκέλος των εσόδων. Συγκεκριμένα ο κ Σαμαράς είπε ότι θα ζητήσει η μνημονιακή «περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για 2013-14 - να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια. …. Η χρονική επέκταση του προγράμματος θα επιτρέψει να γίνουν περικοπές από σπατάλη και διαφθορά, όχι από μισθούς και συντάξεις». Παράλληλα υποσχέθηκε επαναφορά των πολύ χαμηλών συντάξεων στα επίπεδα του 2009, χρονική επιμήκυνση του επιδόματος ανεργίας και απόδοση του και σε πρώην αυτοαπασχολούμενους.

Ωστόσο, ο κ. Σαμαράς εξαπατά τον ελληνικό λαό ότι η μείωση δημοσίων δαπανών δεν θα γίνει από μισθούς και συντάξεις και ότι θα επαναφέρει τις χαμηλότερες συντάξεις στα επίπεδα πριν από το 2009, τη στιγμή που:

(α) ο ίδιος έχει ψηφίσει το δεύτερο μνημόνιο, έχει δεσμευτεί να το εφαρμόσει, έχει αρνηθεί να άρει αυτή τη δέσμευση και μέσα σε αυτό διαβάζουμε το εξής: «δεδομένου του υψηλού μεριδίου συντάξεων στις δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης, η μεγάλη εναπομείνασα δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει κατʼ ανάγκη να περιλαμβάνει περαιτέρω προσαρμογές των συντάξεων».

(β) στην ίδια παρουσίαση των 18 μέτρων περιλαμβάνονται προτάσεις εξωραϊσμού της εργασιακής εφεδρείας των εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα που όμως δεν διαφοροποιούν την τελική κατάληξη: ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. 

Ωστόσο, η μεγαλύτερη προεκλογική εξαπάτηση από μέρος του κ. Σαμαρά συνίσταται στο ότι υπόσχεται η μείωση δημόσιων δαπανών να γίνει μέσα από περικοπές που αφορούν  «σπατάλη και διαφθορά». Αυτό συνιστά εξαπάτηση διότι η ΝΔ ήταν από τα κόμματα που ψυχή τε και σώματι εξέθρεψαν τη σπατάλη και τη διαφθορά. Αυτό όχι μόνο δεν έχει αλλάξει αλλά τουναντίον τα ψηφοδέλτια της ΝΔ τα «κοσμούν» σήμερα ακόμη και ως επικεφαλής γνωστοί αρχιερείς της διαπλοκής. Τα ψηφοδέλτια της ΝΔ τα «κοσμούν» επιστήθιοι φίλοι του κ. Χριστοφοράκου της Siemens - όπως η κ. Μπακογιάννη και η οικογένεια της – και πολιτικά υπεύθυνοι για την διαφυγή του κ. Καραβέλλα, νούμερο 2 στην ηγεσία της Siemens στην Ελλάδα. Τα «κοσμούν» πρώην πρωθυπουργοί (ανησυχούντες σήμερα για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίοι, πέρα από τις άλλες τεράστιες ευθύνες τους, αντί να εκπαραθυρώνουν από την κυβέρνησή τα στελέχη που ήταν υπεύθυνα για τη διαφυγή κρίσιμων κατηγορούμενων και μαρτύρων στην υπόθεση Siemens φυλάκιζαν τις κόρες εκείνων που διέφευγαν, πρώην πρωθυπουργούς που από τα πρωθυπουργικά τους γραφεία οργανώνονταν σκάνδαλα τύπου Μονής Βατοπεδίου. Τα «κοσμούν» γόνοι γνωστών κέντρων του μεγαλοεκδοτικού σκέλους της εγχώριας διαπλοκής, όπως ο υιός Ψυχάρης. Στη ΝΔ του κ. Σαμαρά επιστρέφουν και αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης ακόμη και στελέχη που είναι υπόδικα για διασπάθιση δημόσιου χρήματος όπως ο κ. Ψωμιάδης. Οι πρωτεργάτες της διαπλοκής είναι που θα εξοικονομήσουν δημόσιες δαπάνες από «τη σπατάλη και τη διαφθορά»; Ο κ. Σαμαράς, εν προκειμένω, υποτιμά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, και μάλιστα με απύθμενο κυνισμό. 

Η αλήθεια είναι ότι αν καταφέρει ο κ. Σαμαράς να σχηματίσει κυβέρνηση, οι δημόσιες δαπάνες θα περικοπούν ακόμη περισσότερο, όπως προβλέπεται στο δεύτερο μνημόνιο, και θα περικοπούν με νέες μειώσεις μισθών – συντάξεων, με πάνω από 100.000 απολύσεις και με περικοπή λειτουργικών δαπανών που θα καταστρέψει πλήρως τη δημόσια παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση και δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης, που ήδη έχουν αρχίσει να καταρρέουν (όπως φανερώνει η περίπτωση του ΕΟΠΥY).

[Ακολουθεί δεύτερο μέρος με την κριτική για φορολογία, νέες θέσεις εργασίας, αίτια της ύφεσης και την εν γένει αξιοπιστία Σαμαρά]