ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗ - ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ*
50 χρόνια συμπληρώνονται στις 22 Μαΐου 2013 από τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη, ο οποίος παραμένει σύμβολο για όλους, αλλά ιδιαίτερα για μας, τους γιατρούς, όχι μόνο με τον μαρτυρικό του θάνατο (ο Λαμπράκης είχε επίγνωση του κινδύνου, όταν έμπαινε μπροστά στις πορείες Ειρήνης, στην Αγγλία, τον Μαραθώνα ή όταν πέρασε το οδόστρωμα για να διαπραγματευθεί την αναίμακτη έξοδο των άλλων ειρηνιστών κείνο το τελευταίο βράδυ στη Θεσσαλονίκη) αλλά και με την ολοκληρωμένη ζωή του (αφού δεν ήταν ο αποτυχημένος γιατρός, που καταπιάστηκε με τα κοινά για να καλύψει κάποιες του φιλοδοξίες, αλλά αντίθετα ο πρωταθλητής, ο βαλκανιονίκης σε όλους τους τομείς, επιστήμη, αθλητισμό, πολιτική διορατικότητα).
Ο Λαμπράκης είχε να επιδείξει και μεγάλο, και σημαντικό επιστημονικό έργο, που και μόνο γι' αυτό θα αρκούσε να χαραχθεί στη μνήμη των συναδέλφων του. Στις βιογραφίες του αναφέρονται πάνω από 40 επιστημονικές του εργασίες. Όμως και μόνο η πρωτοποριακή «Ενδοκρινολογία» του θα αρκούσε να τον καταξιώσει σαν επιστήμονα. Γιατί ο Γρ. Λαμπράκης είναι από τους προδρόμους της Ενδοκρινολογίας στη χώρα μας. Κατάφερε να γράψει επαρκέστατο σύγγραμμα Ενδοκρινολογίας μιαν ολόκληρη δεκαετία πριν αναγνωρισθεί η ειδικότητα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μόλις 38 χρόνων έγινε υφηγητής, σε μια εποχή που η Ιατρική ήταν κλειστή και οι υψηλές της θέσεις δυσπρόσιτες.
Αλλά και ασκώντας την Ιατρική, ο Λαμπράκης βάδιζε στα χνάρια του Ιπποκράτη και αποτελεί πρότυπο του γιατρού ειδικά για τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τη σημερινή οικονομική κρίση. Από την Κατοχή κιόλας, στην Αθήνα πρωτοστατεί σε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, ιδρύει την «Ένωση Ελλήνων Αθλητών» που ασχολήθηκε με τη συνέχιση με όλους τους τρόπους της αθλητικής κίνησης και την περίθαλψη αθλητών και μη, για να μην πεθάνουν της πείνας. Θυμίζουμε ότι η κλινική «Λευκός Σταυρός» τέθηκε εξ ολοκλήρου στη διάθεση των επιτροπών συσσιτίων για την επιβίωση του ελληνικού λαού από τη γενοκτονία που του επέβαλαν οι Γερμανοί με τον λιμό. Χάρη στον Λαμπράκη οργανώθηκε η υγειονομική περίθαλψη και παρακολούθηση των αθλουμένων και δεν είναι λίγες οι ζωές που κερδήθηκαν χάρη στις προσπάθειές του.
Τα πρώτα μετακατοχικά χρόνια αγωνίστηκε για τους ίδιους στόχους, σαν μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΓΑΣ και αργότερα ίδρυσε έναν νέο υγειονομικό οργανισμό, το ΤΥΠΑ (Ταμείο Υγείας και Περίθαλψης Αθλητών) μιας κι ήταν ευαίσθητος στο δράμα των αθλητών που εγκαταλείπονται στην τύχη τους πριν καλά-καλά μαραθούν τα στέφανα της δόξας.
Στον εμφύλιο ο Γρ. Λαμπράκης, πιστός στον ιπποκρατικό του όρκο, δούλεψε νύχτα μέρα στο Νοσοκομείο «Έλενα», περιθάλποντας τους τραυματισμένους, αν και ήταν άρρωστος με ίκτερο. Με την υποχώρηση του ΕΛΑΣ βρέθηκε κατηγορούμενος για «αντεθνική δράση» (!) και φυλακίστηκε στου Γουδή. Τον Αύγουστο του 1949 ανοίγει στην Αθήνα την κλινική του (Πατησίων 50). Και εδώ συνεχίζει να δέχεται κάθε Τετάρτη χωρίς αμοιβή, ενώ συνεχίζει μια φορά τον μήνα να κατεβαίνει στην Τρίπολη, όπου στην κλινική του θείου του Κ. Τσουκόπουλου εξετάζει δωρεάν τους συμπατριώτες του. Ακόμη, όπως οι συναθλητές του αναφέρουν, ο Γρ. Λαμπράκης ποτέ δεν δεχόταν χρήματα από αθλητές.

Ο Γρ. Λαμπράκης ήταν από τους πρώτους ειρηνιστές, που πάλεψε για την εξάλειψη της πυρηνικής απειλής και η Εταιρεία μας (που η διεθνής της International Physicians for the prevention of Nuclear War IPPNW τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1985), για να τιμήσει τα 25 χρόνια από τον θάνατό του, είχε εκδώσει τη μελέτη "Γρ. Λαμπράκης, ο πρωτοπόρος ειρηνιστής γιατρός" με βασικό στόχο να περισωθεί το ιατρικό του έργο και να προβληθεί παγκόσμια η αγωνιστική του δράση. Γιατί, δυστυχώς, και όχι μόνο κατά την 7χρονη δικτατορία, ο Λαμπράκης στάθηκε τόσο η έμπνευση του ειρηνιστικού κινήματος, όσο και το κόκκινο πανί της εκάστοτε εξουσίας.
Μετά την υπογραφή των αντιπυρηνικών συμφωνιών και την πραγματική μείωση των πυρηνικών κεφαλών παγκόσμια, πολλοί εφησύχασαν. Και όμως, πέρυσι η Εταιρεία μας εξέδωσε επικαιροποιημένη μελέτη, στην οποία υπογραμμίζεται ότι ακόμη και ένας περιορισμένος πυρηνικός πόλεμος (Ινδία - Πακιστάν) θα προκαλούσε περιβαλλοντολογική αλλαγή, ικανή να προκαλέσει πυρηνικό λιμό με θύματα 1 δισ. ανθρώπους. Τα δυστυχήματα στο Τσέρνομπιλ και τη Φουκουσίμα, μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, απέδειξαν τόσο την έλλειψη κάθε ασφάλειας σε όλη την αλυσίδα της πυρηνικής τεχνολογίας, από την εξόρυξη μέχρι τα πυρηνικά απόβλητα, και τη στενή σχέση ανάμεσα στα πυρηνικά εργοστάσια και τα πυρηνικά και ραδιενεργά όπλα.
Ο Γρ. Λαμπράκης ήδη από το 1962 στην ομιλία του στο Συνέδριο Ειρήνης της Μόσχας ζητούσε "να τεθεί τέλος στις πυρηνικές δοκιμές, οι οποίες θα είναι ολέθριες για την υγεία του ανθρώπινου γένους" και κατέληγε στο επίκαιρο και σήμερα αίτημα για γενικό αφοπλισμό και τη δημιουργία αποπυρηνικοποιημένων ζωνών. Γιατί το όνειρο του Λαμπράκη "για να ζουν οι άνθρωποι χωρίς πολέμους και χωρίς φόβους" παραμένει και δικό μας όνειρο.

Σήμερα ο Λαμπράκης αναγνωρίζεται παγκόσμια σαν μάρτυρας της Ειρήνης. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, τιμώντας τον για τους αγώνες του, του απένειμε μετά θάνατον το «Χρυσό Μετάλλιο της Ειρήνης» και καθιέρωσε «Μετάλλιο Γρ. Λαμπράκη» με την ανάγλυφη προτομή του, που απονέμεται σε εξαιρετικούς αγώνες για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία. Σήμερα, σε κάθε πόλη και χωριό έχει κάποιο δρόμο ή πλατεία με τ' όνομά του και όλες οι πολιτικές παρατάξεις διεκδικούν μια θέση κάτω από τα οράματά του.
Πιστεύουμε ότι το 2013 θα έπρεπε να καθιερωθεί σαν έτος Γρηγόρη Λαμπράκη και ήδη με πρωτοβουλία μας τόσο η φετινή επίσκεψη του Πλοίου της Ειρήνης (2-5-2013) στον Πειραιά έγινε προς τιμήν του, όσο και στο πλαίσιο και της διεθνούς μας οργάνωσης IPPNW συμβάλλουμε όπου διοργανώνονται σχετικές δραστηριότητες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
 
Ελπίζουμε ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο θ' ανταποκριθεί στο σχετικό αίτημα και καλούμε τον ΠΙΣ, τους Ιατρικούς Συλλόγους και όλες τις Ιατρικές Εταιρείες να συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια.
 
* Η Μαρία Αρβανίτη - Σωτηροπούλου είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής.


απο - avgi.gr


 

Η δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη μέσα από τις σελίδες της Αυγής του 1963